AJARRIADOR

Hiztegiaren hizkuntza:
Castellano
Definizio:
Vasija para regar o para trasvasar líquidos.
Ikertzailea / laguntzailea:
- Julián Luis Suescun Azcona
Sarrera lexikoaren jatorria (1): tokia:
Cárcar.
Kultura-ondare immaterialaren eremuen araberako sailkapena:
Hizkuntzak eta literatura -> Onomastika, lexikoa eta fraseologia
Hizkuntza-sailkapena:
Vocabulario navarro->Sustantivo común
Hizkuntza-sailkapen osagarria :
Masculino. Parasintética.
Etimologia eta dokumentazio historikoa:
Del castellano jarro.

Jatorria domeinuko gako-hitzak

Jarro, jarra, jarrear

Helmuga domeinuaren gako-hitzak

Utensilio, recipiente, trasvase, riego, regadera

Bilduma

Colección de Víctor Manuel Sarobe

Zenbaki

117

Iturri nagusiak

CARCAR. Historia, vocabulario, plantas. Eduardo Mateo Gambarte [sic].

[Mateo Gambarte, E. y Fortún Pérez de Ciriza, L. (2002). Cárcar. Historia, vocabulario y plantas. Pamplona: Gobierno de Navarra]

Kontsultatutako hizkuntzaren erreferentzia-iturriak

Real Academia Española. (s.f.). Diccionario de la lengua española. No está. Cf. jarrear1. Ac. 3. https://dle.rae.es/jarrear

Kontsultatutako eskualdeko edo tokiko iturriak

Vocabulario Navarro, IRIBARREN (1997). No está. Cf.: ajarreador (p. 13c). Nombre que dan en Tierra Estella a la regadera o vasija para regar. En otras localidades, rujiador.

Beste iturri batzuk

Cofradía Vasca de Gastronomía / Gastronomiazko Euskal Anaiartea. (2017). Diccionario gastronómico. http.//www.diccionariogastronomico.es: no está.